Atari 400/800 to już 30 lat od premiery
* mikroprocesor MOS 6502 taktowany zegarem 1,792 MHz (wersja NTSC) i 1,77 MHz (wersja PAL)
* pamięć ROM: 16kB (z czego wykorzystane było tylko 10)
* pamięć RAM: 16kB (model 400) i 48kB (model 800)
Reszta w czytaj więcej. * grafika: układy ANTIC i CTIA
o 5 trybów tekstowych o rozdzielczości od 20×12 do 40×24 znaków w 2 lub 5 kolorach
o 8 trybów graficznych o rozdzielczości od 40×24 do 320×192 pikseli w 2 lub 4 kolorach
o paleta barw: 128 kolorów (16 kolorów po 8 odcieni)
o do ośmiu „duszków”, zwanych w terminologii Atari „graczami i pociskami”; w istocie dostępne są 4 duszki większe (gracze) oraz 4 duszki mniejsze (pociski), które można opcjonalnie połączyć w piątego „gracza”; każdy z graczy i pocisków ma niezależny kolor, a układy graficzne wykrywają i sprzętowo sygnalizują kolizje między nimi oraz pomiędzy każdym z obiektów a tłem (zwanym w terminologii Atari „polem gry”)
* dźwięk: układ POKEY, cztery ośmiobitowe kanały syntezy generujące obwiednię w teorii prostokątną, w istocie zaś falę o dość skomplikowanym przebiegu; każdy z kanałów ma niezależny rejestr głośności, trójzakresowy generator zakłóce? losowych (szumu); istnieje też możliwość wyboru jednej z trzech częstotliwości bazowych dla wszystkich generatorów, to jest 15 kHz, 64 kHz oraz 1,77 MHz; ponadto pary generatorów (1+2 oraz 3+4) można niezależnie połączyć w jeden generator szesnastobitowy
Peryferia:
* układ PIA 6520: 4 porty joysticków, każdy po 4 linie programowalne niezależnie jako wejście albo wyjście
* układ POKEY: 56-klawiszowa klawiatura QWERTY
* układ POKEY: pamięci masowe i inne peryferia obsługiwane przez złącze szeregowe, do ośmiu (w praktyce do czterech) stacji dysków (prędkość transmisji 19200 bitów na sekundę), jeden magnetofon kasetowy (600 bitów na sekundę), modem itd.
Jak na owe czasy komputer kosztował 1000 USD , model 400 z min. 4 kB pamięci był o 450 dolarów ta?szy. Jeżeli chodzi o oprogramowanie to było ono zapisywane na tzw. kartridżach. Ponadto model 800 współpracował z napędem kasetowym i stacją dyskietek. Mankamentem Atari była możliwość jego rozbudowy. Firma oferowała przyłączanie urządze? peryferyjnych – oraz cztery wewnętrzne gniazda (umieszczone pod zdejmowanym panelem tuż nad slotami dla kartridży). Ponadto można było „dokupić” moduły pamięci 8 i 16 kB. Wejście umieszczone przy klawiaturze było przeznaczone dla ROM-u który zawierał system operacyjny.
Dla osób chcących poznać klimat gier Atarynki polecam ten emulator. Ponadto tutaj jest strona na której bardzo fajnie opisano możliwość konfiguracji emulatora.
